آخرین مطالب
امکانات وب
انسانی که بتواند حتی در شادمانی اش خدا را به یاد آورد خوش اقبال است؛ کسی که بتواند در وقتی که همه چیز خوب و نرم پیش می رود، یاد خدا را داشته باشد بسیار خوش اقبال است. وقتی که دریا طوفانی است همه کس به یاد خدا می افتد؛ چیز مخصوصی در آن نیست، فقط از روی ترس است.
چنین رخ داد: کشتی بزرگی که حامل تعداد زیادی از محمدیان به مقصد مکه بود، روی دریا در حرکت بود. همگی به زیارت می رفتند. همگی از یک چیز در تعجب بودند: زیرا آنان همگی هر روز نمازهای پنجگانه را به جا می آوردند بجز یک عارف صوفی. ولی آن عارف چنان از نور سرور می درخشید که هیچکس جرات نمی کرد از او بپرسد که چرا نماز نمی خواند.
روزی دریا چنان طوفانی شد که ناخدا اعلام کرد، " به نظر هیچ امکانی نیست که بتوانیم نجات پیدا کنیم، پس آخرین نمازتان را بخوانید. کشتی بزودی غرق خواهد شد." و همگی شروع کردند به نماز خواندن بجز آن عارف صوفی.
حالا این خیلی زیاد بود، تعدادی دور او حلقه زدند و بسیار خشمگین بودند و گفتند، "تو یک مرد خدا هستی. ما تو را تماشا کرده ایم، هرگز نماز نخواندی. ولی ما چیزی نگفتیم، احساس کردیم بی احترامی است. تو به نظر مرد مقدسی می آیی. ولی حالا دیگر
قابل تحمل نیست. کشتی دارد غرق می شود و تو یک مرد خدا هستی __ اگر تو نمازبخوانی و دعا کنی بخوانی، دعای تو مستجاب می شود. چرا دعا نمی کنی؟"
عارف گفت، "نماز خواندن از روی ترس، یعنی از دست دادن تمام نکته، برای همین است که من نماز نمی خوانم."
سپس آنان سوال کردند، "پس چرا وقتی که وحشتی وجود نداشت نماز نمی خواندی؟"
او گفت، "من در نماز هستم، پس نمی توانم نماز بخوانم. فقط آنان که در نماز نیستند
می توانند نماز بخوانند. ولی فایده ی نمازشان چیست؟ تشریفات توخالی! من در نماز هستم؛ درواقع، من خودم نماز هستم. هرلحظه برایم نماز است."
نماز و نیایش واژه ی صوفیان است برای همان کیفیتی که آتیشا آن را هشیاری می خواند. از هر دری سخنی...
چنین رخ داد: کشتی بزرگی که حامل تعداد زیادی از محمدیان به مقصد مکه بود، روی دریا در حرکت بود. همگی به زیارت می رفتند. همگی از یک چیز در تعجب بودند: زیرا آنان همگی هر روز نمازهای پنجگانه را به جا می آوردند بجز یک عارف صوفی. ولی آن عارف چنان از نور سرور می درخشید که هیچکس جرات نمی کرد از او بپرسد که چرا نماز نمی خواند.
روزی دریا چنان طوفانی شد که ناخدا اعلام کرد، " به نظر هیچ امکانی نیست که بتوانیم نجات پیدا کنیم، پس آخرین نمازتان را بخوانید. کشتی بزودی غرق خواهد شد." و همگی شروع کردند به نماز خواندن بجز آن عارف صوفی.
حالا این خیلی زیاد بود، تعدادی دور او حلقه زدند و بسیار خشمگین بودند و گفتند، "تو یک مرد خدا هستی. ما تو را تماشا کرده ایم، هرگز نماز نخواندی. ولی ما چیزی نگفتیم، احساس کردیم بی احترامی است. تو به نظر مرد مقدسی می آیی. ولی حالا دیگر
قابل تحمل نیست. کشتی دارد غرق می شود و تو یک مرد خدا هستی __ اگر تو نمازبخوانی و دعا کنی بخوانی، دعای تو مستجاب می شود. چرا دعا نمی کنی؟"
عارف گفت، "نماز خواندن از روی ترس، یعنی از دست دادن تمام نکته، برای همین است که من نماز نمی خوانم."
سپس آنان سوال کردند، "پس چرا وقتی که وحشتی وجود نداشت نماز نمی خواندی؟"
او گفت، "من در نماز هستم، پس نمی توانم نماز بخوانم. فقط آنان که در نماز نیستند
می توانند نماز بخوانند. ولی فایده ی نمازشان چیست؟ تشریفات توخالی! من در نماز هستم؛ درواقع، من خودم نماز هستم. هرلحظه برایم نماز است."
نماز و نیایش واژه ی صوفیان است برای همان کیفیتی که آتیشا آن را هشیاری می خواند. از هر دری سخنی...
ما را در سایت از هر دری سخنی دنبال می کنید
برچسب : اشو, نویسنده : محمد گودرزی osho بازدید : 254
نويسندگان
پيوندهای روزانه
لینک دوستان
- کرم سفید کننده وا
- دانلود آهنگ جدید
- خرید گوشی
- فرش کاشان
- بازار اجتماعی رایج
- خرید لایسنس نود 32
- هاست ایمیل
- دانلود آهنگ جدید
- خرید بانه
- اکانت اسپاتیفای
- ایران جابینو
- خرید بک لینک
- کلاه کاسکت
- موزیک باران
- نمایندگی شیائومی مشهد
- مشاوره حقوقی تلفنی با وکیل
- کرم سفید کننده واژن
- دانلود فیلم
- آرشیو مطالب
- فرش مسجد
- دعا
- رنگ مو
- شارژ
- بهترین و زیبا ترین چت روم ایرانی..بوم چت
- وبلاگ هادی رپ